insanların çoğu zaman kendilerini onlara tekrar anlatan hikâyeler dinlemeleri, okumaları, izlemeleri ilginçtir. insan kendine yolda rastlayamıyor çünkü. ancak böyle oturup konuşabiliyor kendiyle. ama bu aynaya bakmak gibi bir şey değil. aynaya bakan insan dışarıdan görmez kendini. o yüzden fotoğraflarımızı beğenmeyiz de aynadaki görüntümüzü beğeniriz. fotoğraf yorumlar çünkü, fotoğraf bir başkasının gözü demektir, göz sadece mercek olsa bile. o yüzden hikâye ayna değil, fotoğraftır. o yüzden kendi fotoğraflarına bakar insanlar.
işte bu sebeple marifet "topluma ayna tutmak" değil, toplumun fotoğrafını çekmektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder